شامگاه سه شنبه ۱۳ آذرماه، غلامحسین مظفری در مراسمی که در سالن خلیج فارس کیش برگزار شد، به عنوان دهمین مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش معارفه شد. او جایگزین انصاری لاری مدیرعامل سازمان شد که به موجب قانون منع به‎کارگیری بازنشستگان از این سمت کنار رفت.شامگاه سه شنبه ۱۳ آذرماه، غلامحسین مظفری در مراسمی که در سالن خلیج فارس کیش برگزار شد، به عنوان دهمین مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش معارفه شد.
او جایگزین انصاری لاری مدیرعامل سازمان شد که به موجب قانون منع به‎کارگیری بازنشستگان از این سمت کنار رفت.مدیرعامل جدید سازمان منطقه آزاد کیش، در سخنان خود شفافیت و توجه به بخش خصوصی که در دهه‎های گذشته، سرمایه گذاری سنگینی در این جزیره زیبا کرده‎اند را از اولویت‎های کاری خود قلمداد کرد و گفت: مشارکت واقعی با بخش خصوصی برای اعتلا، رونق و آبادانی کیش لازم و ضروری است و در این راه از هیچ کوشش دریغ نخواهد شد.مدیرعامل جدید با درک فضای اقتصادی و تنگناها، از همگان خواست برای تبریک از درج آگهی در مطبوعات و ارسال تاج گل خودداری کنند.نکته جالب در برنامه دکترغلامحسین مظفری، اختصاص نخستین دیدار خود از کیش به مجموعه فرهنگی سیاحتی کاریز کیش در تاریخ ۱۵ آذرماه بود. وی در دومین روز فعالیت خود با اتفاق استانداران هرمزگان و قزوین و چند نماینده مجلس به شهر زیرزمینی کیش رفت. اثری ممتاز و یگانه که در سال‌های اخیر با توسعه و راه‎اندازی بخش‎های مختلف توانسته به یکی از قطب‎های گردشگری جزیره کیش تبدیل شود.دکتر مظفری با اشاره به زیبایی‎های کم نظیر قنات کیش که با سخت‎کوشی و تلاشهای مهندس حاجی حسینی تحقق یافته است، از بنیانگذار این مجموعه خواست تا با برنامه‎ریزی و تداوم فعالیت‎های توسعه‎ای مجموعه کاریز را از سطح ملی به مجموعه‎ای بین‎المللی ارتقا دهد.

فریدون همتی، استاندار هرمزگان نیز در این بازدید گفت: شهر زیرزمینی کاریز یک ایده نو و کم نظیر است که معماری زیبای آن باعث جذب بیشتر گردشگران داخلی و خارجی شده است. این مجموعه توسط یکی از ایرانیان علاقمند به گونه ای بازسازی شده که هر گردشگر داخلی و خارجی با دیدن آن شگفت زده خواهد شد.عبدالمحمد زاهدی، استاندار قزوین نیز با بیان اینکه در بازه‌های زمانی مختلف چندین سفر به این جزیره داشته است، گفت: کار ساخت و مهیاسازی کاریز با توجه به جنس مرجانی آن بسیار سخت و پیچیده است و امروز شاهد پیشرفت بسیار زیاد این مجموعه هستیم.

با توجه به سختی کار در این مسیر باید از متولیان و سرمایه گذاران این مجموعه به دلیل پیشرفت بالا در ساخت و مهیاسازی کاریز تقدیر کرد.سیده حمیده زرآبادی نماینده مردم قزوین در مجلس شورای اسلامی نیز در این بازدید ابراز امیدواری کرد که نام کیش با نام کاریز در جهان شناخته شود.مهندس منصور حاجی حسینی موسس و سرمایه‎گذارشهر زیرزمینی کیش نیز گفت: کاریز کیش با دو دهه تلاش و کوشش شبانه روزی به چنین جایگاهی رسیده است. وی با اظهار خوشحالی از رشد توجهات عمومی به کاریز کیش گفت: دکتر مظفری نخستین مدیرعامل در ادوار گذشته تا کنون هستند که اولین دیدار خود از جزیره پس از انتصاب‎شان را به کاریز تخصیص داده‎اند.کمتر از یکماه پیش، فاز ۳ کاریز، شهر زیرزمینی کیش در روزی که به نام روز کیش ( ۲۰ ابان)  نام‌گذاری شده بود، مورد بهره‌برداری قرار گرفت.تکمیل فاز ۳ این مجموعه فرهنگی، سیاحتی، سه سال به طول انجامید و شامل ساخت محوطه زیبا و دل انگیز برای حضور گردشگران، راه اندازی لمکده با الهام از سازه‌های دریایی، رستوران سنتی، ساخت آسانسوری برای رفتن به عمق ۲۲ متری زمین و ساخت سرویس‌های خدماتی بوده است.شهر زیر زمینی کیش یا همان کاریزمجموعه ای زیبا و بی بدیل است که در محل اتصال سه رشته قنات ساخته شده است.این سه رشته قنات قدیمی قدمتی ۲۰۰۰ ساله دارد و طول آن نیز ۱۵ کیلومتر است .ایجاد یک شهر زیرزمینی در مسیر قناتها به گونه ای که بتواند مجموعه ای طبیعی تاریخی و فرهنگی را برای گردشگران فراهم آورد از سال ۱۳۷۶ با عشق، انگیزه، ایده پردازی و سرمایه گذاری مهندس منصور حاج حسینی هموطن ایرانی مقیم آلمان که ۳۶ سال از ایران دور بود آغاز گردید.طی دو سال ۳ کیلومتر تونل به مساحت ۱۴۵۰۰ کیلومتر مربع در عمق ۱۰ متری از خاک و  مرجان و گل(مارن) حفر شد و دهلیزها و تالارهای متعددی در آن تعبیه گردید.در حین کار فسیل بسیاری از جانوران دریایی از سقف مرجانی تونل بدست آمد. در حال حاضر طراحان شهر زیرزمینی، سقف مرجانی را برای بازدید مردم  به صورت یک موزه حفظ کرده اند و دیوارها و محیطهای داخلی کاریز را با الهام از شیوه های کهن معماری ایرانی آراسته اند.در گذشته های دور و خصوصا سده های پنجم و ششم که جزیره کیش مرکز تجارت در خلیج فارس و دریای عمان محسوب  میشد با ۲۷۴ حلقه چاه از این قناتها آب می‎کشیدند و به مصرف ساکنان جزیره و ساحل نشینان جنوب خلیج فارس می رساندند. سابقه تمدنی ساخت قنات به ایران در دوره باستان برمی‎گردد و سپس تکنیک ساخت آن از اینجا به کشورهای دیگر برده شده است.